Onvoorwaardelijke vrede

Zou er zoiets bestaan? Geen oorlog meer? Velen zullen denken dat dit onmogelijk is en refereren dan aan de geschiedenis.  Maar welke geschiedenis?

De geschiedenis laat namelijk zien dat dit WEL mogelijk is maar we moeten dan verder terug tot in de oude steentijd voordat de kerk en de heersende orde zijn intrede deed.

Zo’n 25.000 jaar voor Christus bestond er een godinnen religie waar de Moeder Godin werd vereerd. De godin was drievoudig; maagd, moeder en oude wijze vrouw.
Dit werd later door de kerk vervangen door vader, zoon, heilige geest. De Grote Moeder Godin werd gezien als de scheppende kracht van het universum, het voedende en beschermende principe en leven schenkende.

Het mannelijke en het vrouwelijke was gelijkwaardig en er heerste geen hiërarchie. Graven en grafgiften waren gelijk. Ze leefden met het ritme en de cycli van de natuur en de cycli van de maan, 13 maanden. Het jaarritme van geboorte, vruchtbaarheid, sterven en wedergeboorte werd gerespecteerd.

Er werd niet gedacht in goed of slecht maar enkel in tegenstellingen, uiteinden van hetzelfde, wat in balans kon worden gebracht. De god en godin stonden naast elkaar en heersten niet over het universum zoals de kerkelijke god dit doet maar ze zijn het universum zelf. Ze plaatsten het goddelijke niet buiten henzelf. In deze tijd wisten ze dat alles bestond uit energie en dat gedachten ook energie zijn en dat je energie voor je kunt laten werken. Ze hadden een diep ontzag voor Moeder Aarde en alles wat leeft.

Ze kenden de universele wetten of kosmische wetten en leefden hiermee in harmonie evenals ze in harmonie leefden met de natuur en hun medemens. Ze dachten zelfstandig en waren autonoom, ze gebruikten hun gaven en wijsheid voor het helpen en genezen van hun medemens.

Uit archeologische opgravingen blijkt dat geneeskunst, landbouw, bouwkunst, geweven stoffen en geschreven taal al ontwikkeld waren in de tijd dat de godin vereerd werd. Ze werkten met de energie van planten, kruiden en kosmische energie. Niets werd onderdrukt en alles mocht er zijn, ze begrepen het eenheidsprincipe en heelheidsprincipe. Ze waren bewust van het feit dat licht en donker in ieder van ons aanwezig is en vraagt om integratie. Ze wisten kennelijk dat de mens zijn schaduw moest accepteren en integreren om op heelheid uit te komen.

Uit alles blijkt dat het een zeer vredelievend volk was en er is uit deze tijd niets te vinden wat wijst op oorlog of iets dergelijks.

Totdat dit vredelievende volk werd verketterd, van de krachtige vrouw, werd een dienend schepsel gemaakt. Ze moest zorgen voor haar kinderen en echtgenoot en ze moest zichzelf en haar gaven wegcijferen. Van de maagd, moeder en wijze vrouw bleef alleen nog maar de moeder over.

De energie en de trillingen en frequenties verdwenen en maakten plaats voor het fysieke en tastbare. Het vrouwelijke Yin denken wat onder andere staat voor: verbinding, gevoel, plezier, genot en intuïtie maar ook oog voor het grote geheel, verdween. De ziel en het energetische verdween en er bleef enkel een lichaam van vlees en bloed over.
Het Yang denken kreeg de overhand, macht, doelgerichtheid ten koste van de natuur en menselijkheid. Heelheid en gelijkheid maakte plaats voor dwang, dominantie en hiërarchie. Het levens schenkende principe werd overgenomen door de leven nemende heersers.

Het lijkt alsof we inmiddels behoorlijk geëmancipeerd zijn toch leven we veelal nog met dezelfde tijdsgeest. Het Yang denken komt nog heel veel voor zoals Karen Hamaker Zondag in veel van haar prachtig geschreven boeken aantoont. De huidige systemen zijn op het Yang denken gebaseerd.

Er is niets mis met Yin of Yang, maar ze dienen hand in hand te gaan, zodat ze elkaar aanvullen in plaats van overheersen. De Yin en de Yang zit in ieder mens en wenselijk is dat hierin balans komt, zowel in onze binnenwereld als in de buitenwereld. Wanneer de Yin kwaliteit meer zal worden geïntegreerd in onszelf en onze samenleving is er onder andere weer ruimte voor plezier, menselijkheid en het grote geheel. Het hoeft dan allemaal niet meer zo snel te gaan of ten koste van. Kracht en kwetsbaarheid gaan hand in hand.

 

Oorlog stopt niet aan de kant van de heersende orde of de politiek zoals ik het zie. Velen zijn verslaafd aan macht en worden gedreven door donkere krachten. Wat een verslaving kenmerkt is dat het nooit vervuld is. Vele heersers hebben een psychopathische karakterstructuur, ze komen niet meer bij hun gevoel en menselijkheid, destructie is daar een uitkomst van. Ze worden overgenomen door krachtige dynamieken en de honger naar meer en macht neemt alleen maar toe.

De liefde en heelheid ontbreekt, het Hart zit op slot.

Met een gesloten hart kun je je niet in je naasten inleven, geen liefde ervaren, geen echte verbinding ervaren, het hoofd neemt het over en daar zit nu immers geen gevoel. Je groeit niet in bewustzijn of in psychologische zin, driften en dynamische processen worden dan uitgeleefd en ze worden alsmaar krachtiger.

 

Maar wat als we ons hart bewustzijn vergroten en ons hart meer gaan openen?

Met een open hart en open mind doen we elkaar geen geweld aan, zijn we verbonden met onszelf en onze naasten, ervaar je zelfliefde en naastenliefde, verdwijnt polarisatie en haat. Maakt verhaal en schuldwijzerij plaats voor liefde. Afgescheidenheid maakt plaats voor verbinding. Met een open hart maakt het gevoel van leegte plaats voor een gevoel van vervulling en stopt het zoeken en graaien in de buitenwereld. De honger naar macht lost op. Wanneer zoveel mogelijk mensen besluiten om het leven aan te gaan met een open hart wordt het krachtveld van liefde zo groot dat de heersende macht geen kans meer heeft.

 

Hoe open je je hart en vergroot je je hartbewustzijn?

Waar je mee kunt beginnen, is je aandacht meer te richten op het hartcentrum. Neem waar wat er gebeurt in dit gebied bij liefdevolle gevoelens en gebeurtenissen. Hoe beweegt het? Voelt het ruim? Wat doet dit met je gedachten? En wat doet dit met je algehele gevoel van welzijn? Je zult de energetische beweging meer en meer gaan opmerken en ook gaat het je opvallen hoe fijn het is met een open hart. Het vergt oefening, je zult merken dat je je meer en meer bewust wordt van dit gebied. Je gaat merken dat het een enorm krachtveld is en je binnen- en buitenwereld in positieve zin veranderd. Je hoofd wordt rustiger en je voelt je stabiel en prettiger. De onrust lost op. Loslaten is niet meer aan de orde omdat je niet meer vastgrijpt.

Boekentips en bronnen: Heks – Susan Smit , Boeken en potcasts van Karen Hamaker Zondag
The untheterd Soal – Michael a Singer De Kelk en het Zwaard – Riane Eisles